Կարդա՛ առակները:
1. ՄԻԱՄԻՏ ԳՈՂԵՐ
Երկու գող բարձրացան մի մեծատան կտուր և կամեցան երդով վայր իջնել և գողություն անել: Լուսնկա էր: Մեծատուն մարդն իմացավ, որ գողերը երդիկի մոտ են: Եվ կինը մարդուն ասաց, թե այս ամեն գանձերը և ոսկին և կերպասը քեզ որտեղի՞ց են: Մեծատուն մարդն ասաց. «Գնում էի գողության, մեծատուն մարդկանց երդիկով իջնում էի, և լուսնկա էր, ինչպես այժմ, և լուսնի շողերը երդիկից ներս էին ընկնում, ինչպես այժմ, և ես գրկում էի շողերի սյունը և վայր էի իջնում և այնպիսի մի բան էի ասում, որ ինչքան գեղեցիկ կերպաս կար այդ տանը, երևում էր ինձ, և կապում էի լուսնի շողերին և վեր բարձրանում: Եվ այս ամենն այդպես եմ վաստակել»:
Երբ գողերը այդ բանը լսեցին, խիստ ուրախացան և հավատացին այդ ցնորամիտ բանին, լուսնի շողերը գրկելով երդից վայր ընկան և ջարդվեցին:
Երկու նախադասությամբ ներկայացրո՛ւ առակի ասելիքը:
Առակի ասելիքը այն է, որ պետք չէ լսել ուրիշի ասածը։
2. Մի անգամ երկու մարդ գրազ եկան: Նրանցից մեկն ասում էր, որ եթե հացի վրա կարագ քսեն, ապա վայր ընկնելիս հացը միշտ ընկնում է կարագ քսած կողմով ներքև: Մյուսը պնդում էր, որ հացը կարող է ընկնել նաև դատարկ կողմի վրա: Նա, ով պնդում էր, թե հացը կարող է նաև դատարկ կողմով ընկնել գետնին, իր խոսքերն ապացուցելու համար հացի վրա կարագ քսեց և հացը վայր գցեց հատակին: Հացն ընկավ դատարկ կողմի վրա:
– Տեսնո՞ւմ ես՝ ես ճիշտ էի,-ասաց նա: – Հացը կարող է ընկնել նաև դատարկ կողմով:
– Դա ոչինչ չի նշանակում, – առարկեց մյուսը: – Դու հացի սխալ կողմի վրա քսեցիր կարագը:
Գրի՛ր առակի ասելիքը:
Առակի ասելիքն այն է, որ փուչ բանի համար չի կարելի պնդել իր ասածը։ Հացը կարող է և կարագի կողմով ընկնել և դատարկ կողմի վրա։
Ո՞ր առակը քեզ դուր եկավ, ինչո՞ւ:
Ինձ դուր եկա այն առակը որի մեջ գրազ էին գալիս, որովհետև այդ առակում պարզ ասվում է, որ պետք չէ փուչ բաների համար գրազ գալ։
2. Կետերը փոխարինի՛ր տրված բառերով և բառակապակցություններով: Կետադրությանն ուշադրություն դարձրո՛ւ և փորձի՛ր բացատրել, թե ինչու են դրանք կոչվում միջանկյալ բառեր և բառակապացություններ (անկյալ – հին հայերեն՝ ընկած):
Ո՜վ զարմանք, ա՛յ քեզ միամտություն, երեխայի խելք, դե՛, բա՞
Նավը մոտեցավ ժայռին և ,ո՜վ զարմանք,բոլոր մեխերը, պտուտակներն ու երկաթե ամրակները ճռռալով դուրս սողացին իրենց տեղերից ու թռան դեպի ժայռը:Կարճ ժամանակում նավը վերածվեց առանձին տախտակների, ա՛յ քեզ միամտություն, սա հեքիաթ է: Բայց այդպիսի մագնիսական ժայռի գոյությունը ժամանակին, երեխայի խելք, դե՛, բա՞, բոլորն էլ հավատում էին:Մի քանի տարի առաջ, որոշել էի անպայման գտնել այդ ժայռը: 3
3. Գրի՛ր շարադրություն ,,Թռիչք,, վերնագրով: